ul. Kościuszki 33, 55-330 Lutynia – zachód Wrocławia
Dobry logopeda Wrocław
Terapię prowadzi Beata Kuca
Napisz SMS na nr tel. 510 185 514
Terapię prowadzi Elżbieta Kud-Czupil
Napisz SMS na nr tel. 795 180 765
Diagnoza neurologopedyczna dziecka obejmuje ocenę:
– budowy i funkcjonowania aparatu mowy,
– czynności i funkcji pokarmowych (połykanie, gryzienie, żucie),
– umiejętności prelingwalnych niezbędnych dla nauki mowy, mowę bierną i czynną,
– kompetencje językowe, komunikacyjne i kulturowo-społeczne, a także funkcje poznawcze.
Diagnosta bada także budowę twarzoczaszki, odruchy ustno-twarzowe, percepcję wzrokową i słuchową, wrażliwość na bodźce dotykowe, a także sposób komunikowania się i reagowania na bodźce płynące z otoczenia.
Pierwsze spotkanie jest także konsultacją diagnostyczną z rodzicami, podczas której zbiera się informacje dotyczące problemu oraz dotychczasowego rozwoju mowy.
Diagnoza neurologopedyczna jest całościowym i kompleksowym działaniem obejmującym następujące obszary:
– wywiad z rodzicami lub opiekunami dziecka, obejmujący okres ciąży, okołoporodowy i pourodzeniowy,
– szczegółową analizę dokumentacji medycznej, w tym książeczki zdrowia dziecka, a także historii chorób oraz przebytych infekcji,
– wstępną obserwację dziecka, w tym również jego spontaniczną zabawę, a także spontaniczne reakcje słuchowe i rozwój spontanicznej komunikacji językowej,
– budowę oraz sprawność narządów artykulacyjnych,
– konsultację w kierunku wpływu wad zgryzu na artykulację i możliwość terapii w tym kierunku,
– ocenę funkcji pokarmowych w obrębie jamy ustnej,
– zakres mowy czynnej oraz mowy biernej,
– sprawność w zakresie motoryki małej, w tym grafomotoryki,
– umiejętność nawiązywania kontaktów społecznych oraz zainteresowanie otoczeniem,
– przebieg i poziom zabawy, kontakt ze środowiskiem żłobkowym, przedszkolnym, szkolnym, a także innymi środowiskami, w których dziecko przebywa, w tym również z innymi ośrodkami terapeutycznymi.
W obszarze działań neurologopedy znajduje się diagnoza:
– dzieci z opóźnionym rozwojem mowy ORM,
– dysfagii (zaburzenia przyjmowania i przełykania pokarmów),
– dyzartrii (zaburzenia oddechowo-fonacyjno-artykulacyjne) m.in. u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym,
– afazji (zaburzenie systemu językowego u osób po udarach, urazach mechanicznych),
– komunikacji językowej w autyzmie,
– dzieci z niedokoształceniem mowy na tle chorób genetycznych (np. Zespół Downa),
– dzieci z zaburzeniami napięcia mięśniowego,
– dzieci z obciążonym wywiadem ciążowo-okołoporodowym (np. ciąża zagrożona, niska punktacja w skali APGAR, wylewy śródczaszkowe, zamartwica, niedotlenienie okołoporodowe),
– dzieci niemówiących (budowanie systemów komunikacji językowej opartych na innej modalności niż mowa),
– niemowląt (ocena odruchów ze sfery orofacjalnej, usprawnianie w zakresie ssania, poprawa koordynacji oddychania-ssania- połykania – – regulowanie napięcia mięśniowego w obszarze ustnotwarzowym).
