ul. Kościuszki 33, 55-330 Lutynia – zachód Wrocławia
Integracja Sensoryczna Wrocław. Terapia Sensoryczna Lutynia.
Terapię prowadzi Agnieszka Niechciał
Napisz SMS z prośbą o kontakt w sprawie rehabilitacji na nr tel. 669 367 538
Terapię prowadzi Magdalena Bronkowska
Napisz SMS z prośbą o kontakt w sprawie rehabilitacji na nr tel. 693 488 133
Terapię prowadzi Estera Brodowska
Napisz SMS z prośbą o kontakt w sprawie rehabilitacji na nr tel. 500 808 019
Co to jest integracja sensoryczna? Na czym polega i do kogo jest skierowana terapia SI? W jakich przypadkach wymagane jest przeprowadzenie diagnozy rozwoju procesów SI?
Integracja sensoryczna to proces odbierania, organizowania i reagowania na informacje płynące z różnych zmysłów – węchu, wzroku, smaku, dotyku, układu przedsionkowego czy słuchu. Dzięki integracji sensorycznej możemy prawidłowo rozumieć i dostosowywać się do otoczenia oraz rozwijać umiejętności motoryczne, poznawcze i emocjonalne.
Zaburzenia integracji sensorycznej
Zaburzenia integracji sensorycznej występują, gdy układ nerwowy nie przetwarza wrażeń zmysłowych w odpowiedni sposób. Mogą one powodować trudności w nauce, zachowaniu, komunikacji i relacjach społecznych. Zaburzenia integracji sensorycznej są często związane z innymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm czy ADHD.
Zaburzenia integracji sensorycznej mogą dotyczyć różnych systemów sensorycznych. Najczęściej spotykane są:
– zaburzenia przetwarzania bodźców słuchowych – nadwrażliwość lub niedostateczna reakcja na dźwięki,
– zaburzenia przetwarzania bodźców wzrokowych – problemy z odróżnianiem kolorów, kształtów lub liter,
– zaburzenia przetwarzania bodźców dotykowych – unikanie lub poszukiwanie kontaktu fizycznego,
– zaburzenia przetwarzania bodźców proprioceptywnych – trudności z oceną siły i kierunku ruchu ciała,
– zaburzenia przetwarzania bodźców kinestetycznych – problemy z koordynacją ruchową i równowagą.
Objawy zaburzeń integracji sensorycznej
Objawy zaburzeń integracji sensorycznej mogą być różne w zależności od wieku dziecka i stopnia nasilenia problemu. Niektóre z nich to:
– nadmierna drażliwość lub apatia,
– brak koncentracji lub nadpobudliwość,
– niska samoocena lub lęk przed nowymi sytuacjami,
– opóźnienia w rozwoju mowy lub motoryki,
– trudności w nauce czytania czy pisania.
Terapia integracji sensorycznej jest skierowana do:
Terapia integracji sensorycznej jest skierowana do dzieci, które mają problemy z odbieraniem, przetwarzaniem i reagowaniem na bodźce zmysłowe. Może to powodować trudności w nauce, zachowaniu, komunikacji i relacjach społecznych.
Terapia integracji sensorycznej może pomóc dzieciom z różnymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak:
– nieprawidłowe napięcie mięśniowe,
– opóźniony rozwój motoryki dużej lub małej,
– opóźniony rozwój mowy
– zaburzenia równowagi i koordynacji ruchowej,
– nadpobudliwość lub apatia
– trudności z koncentracją uwagi,
– nadwrażliwość lub podwrażliwość na bodźce dotykowe, słuchowe, wzrokowe itp.,
– trudności w nabywaniu umiejętności szkolnych
– zaburzenia autystyczne czy ADHD.
Diagnoza integracji sensorycznej jest wymagana przed rozpoczęciem terapii SI
Diagnoza integracji sensorycznej jest wymagana przed rozpoczęciem terapii SI. Diagnoza pozwala na ocenę, czy dziecko ma zaburzenia w odbieraniu, przetwarzaniu i reagowaniu na bodźce zmysłowe oraz jakie są ich rodzaje i nasilenie. Na podstawie diagnozy terapeuta przygotowuje indywidualny program terapeutyczny dla dziecka oraz wskazówki dla rodziców.
Diagnoza integracji sensorycznej składa się z trzech spotkań:
– wywiad z opiekunem dziecka,
– testy południowo-kalifornijskie i obserwacja kliniczna dziecka,
– omówienie wyników diagnozy i zaleceń.
Diagnoza integracji sensorycznej jest kierowana do dzieci od 4 roku życia. U dzieci młodszych wykonuje się wstępną diagnozę lub konsultację.
Diagnoza integracji sensorycznej jest wskazana w przypadkach, gdy dziecko ma trudności z:
– napięciem mięśniowym,
– rozwojem motoryki dużej lub małej,
– rozwojem mowy,
– równowagą i koordynacją ruchową,
– koncentracją uwagi,
– nabywaniem umiejętności szkolnych,
– reakcją na bodźce dotykowe, słuchowe, wzrokowe itp.
Diagnoza integracji sensorycznej może być również pomocna dla dzieci z innymi zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak:
– autyzm,
– ADHD,
– całościowe zaburzenia rozwoju,
– zespół Aspergera,
– opóźnienie psychoruchowe,
– choroby genetyczne.
Terapia integracji sensorycznej
Terapia integracji sensorycznej polega na dostarczaniu dziecku odpowiednio dobranych bodźców sensorycznych w formie gier i ćwiczeń stymulujących jego rozwój. Celem terapii jest poprawa lub przywrócenie prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i zwiększenie adaptacyjności dziecka do otoczenia.
Ćwiczenia integracji sensorycznej mogą być wykonywane zarówno podczas terapii SI jak i w domu pod opieką rodziców. Przykłady takich ćwiczeń to:
– huśtanie się na huśtawce lub hamaku,
– toczenie się po materacu lub piłce gimnastycznej,
– skakanie po trampolinie lub skakance,
– masowanie ciała gąbką lub szczotką,
– słuchanie muzyki relaksacyjnej lub rytmicznej.
Rokowania w przypadku zaburzeń integracji sensorycznej są indywidualne i zależą od wielu czynników. Im wcześniej rozpocznie się terapię SI tym większa szansa na poprawę funkcjonowania dziecka. Ważna jest również współpraca rodziców i nauczycieli oraz dostosowanie środowiska do potrzeb dziecka
